Nieuw jaar, nieuwe kansen. Én lege keukenkastjes.

Nieuw jaar, nieuwe kansen. Én lege keukenkastjes. 

Zojuist heb ik een aardig stuk geschreven over mijn voornemens voor 2022. Onder andere over het aantal boeken dat ik wil lezen en de sportieve uitdagingen die ik voor mezelf heb gesteld maar niet bijzonder veel vertrouwen in heb. En toen ik klaar was viel mij iets op: al mijn nieuwjaar resoluties gaan over, je raadt het al, mij! Daar gaat dus iets mis. Want hoe goed het ook is om aan jezelf te werken en jezelf te blijven ontwikkelen, voor mij betekent het niets als ik mezelf niet ook inzet voor anderen en de wereld.

Afgelopen jaar had ik mij vol goede moed ingeschreven voor 53 weken duurzaam. Dit is een landelijke actie waarbij je elke week een nieuwe, duurzame uitdaging in je mail krijgt. Denk aan een week koud of korter douchen of het starten met afval scheiden.  

Misschien komt het door die koude douche die ik als eerste uitdaging in de mailbox kreeg toen ik aanhaakte, of simpelweg door een gebrek aan motivatie, maar ik heb geen een van deze uitdagingen volbracht. 

Daarom ga ik het dit jaar nog een keer proberen. Het sleutelwoord zijnde proberen. Want het we hoeven het niet perfect te doen. Als we maar iets doen. Afgelopen week was de challenge om het eten in je keukenkastjes (eindelijk) eens op te maken. Een uitdaging die mij op het lijf geschreven was want mijn keukenkastjes staan altijd vrij vol. Bijkomend voordeel, ik heb maar 1 keer boodschappen hoeven doen voor wat verse groenten maar de rest had ik allemaal dus al in huis. En zo ben ik eindelijk van m’n pot macaroni pasta af.

Doe je met mij mee? Deze week: minder auto rijden en meer lopen, fietsen of met het ov. En wil je het helemaal goed aanpakken? Gooi die auto dan gewoon op Marktplaats ;)

https://52wekenduurzaam.nl/week-tips/week-2-2022-loop-je-warm/